Czy Ameryka istnieje? Czy nasze wyobrażenia o Stanach mają cokolwiek wspólnego z rzeczywistością? Wychowywałam się na amerykańskich serialach, filmach, amerykańskiej literaturze. Na ich podstawie w wyobraźni stworzyłam sobie obraz Ameryki. Ale czy ten świat rzeczywiście istnieje? Wśród turystów z Japonii znany jest syndrom
Od sześciu miesięcy jestem na Patronite, od sześciu miesięcy mam wspaniałych Patronów! To wcale nie było takie łatwe. Chyba z rok zastanawiałam się nad tym, czy w ogóle zakładać na Patronite konto. Wahałam się, bo nie wiedziałam, czy to wypada czy
Ile trzeba przejść, żeby dojść do siebie. Zacznijmy od początku. Projekt Ucieczka Od dawna źle się czułam, co nie jest niczym nowym, bo u mnie tak to już bywa. Jednak teraz było inaczej. Nic nie pomagało, ani terapia, ani psychotropy, ani odcięcie się
W Słowenii szybko można poczuć się jak w domu. Jest taka ciepła, bezpieczna, przytulna jakby. W Słowenii wszystko wydaje się łatwiejsze. I góry ma najpiękniejsze, od teraz moje ulubione, w Alpy Słoweńskie będę wracać! [gallery columns="1" size="large" ids="12100"] Jak dostać się do
Nikogo nie uczę, piszę, jak ja to robię. Jeśli myślicie, że lubię zimno, bo prawie dwa miesiące spędziłam w namiocie w bazie pod Everestem, to się mylicie. Nie znoszę marznąć, a marznę łatwo, bardzo dbam więc o to, w czym zimą
Jest lekki, odetchnęłam z ulgą, gdy pierwszy raz wzięłam go do ręki. Od Canon Polska dostałam do testów aparat Canon EOS R. Od dawna chodził mi po głowie. Pełna klatka, ale bezusterkowiec, czyli będzie lżejszy od mojej lustrzanki - Canona 5D m
Im więcej oczekiwań, tym więcej zawodów. Przechodziłam przez to. Tym razem mi się udało, pierwszy raz chyba. Niczego nie zakładałam, nic mnie nie rozczarowało, wszystko mnie zaskoczyło. Wszystko było niespodziewane. Najtrudniejszy do zniesienia był ból. Wiedziałam, że będzie ciężko, nie spodziewałam się,
Zaczęłam chodzić w góry sama, bo nie miałam z kim. Na początku mnie to bolało, wydawało się smutne, teraz się cieszę. Teraz chodzę sama, bo naprawdę to lubię, bo często tak właśnie wolę. Bo znajomi nie zawsze mogą lub nie chodzą
#samawgorach Zaczęło się niewinnie. Zawsze tak się zaczyna. I nie mówię o moich pierwszych wyjściach w góry, choć one tak samo się zaczynały. Pożaliłam się na to, co mnie czasem spotyka w górach, choć przecież nie zawsze, nie za każdym razem.
